نکته: تفاوت حضرت مسیح با حضرت آدم

حضرت عیسی مسیح، پیامبر گرامی از طرف خداوند متعال، بشارت دهنده و نعمت بزرگ خداوند برای بشریت است.

حضرت عیسی که با اجازه خداوند بزرگ، قادر بر زنده کردن مردگان و شفای کور و سایر توانایی های مذکور است.

ا

تفاوت حضرت مسیح با حضرت آدم

تفاوت مهم میان حضرت آدم و حضرت مسیح این است که حضرت مسیح، پیامبر اولوالعزم و صاحب شریعت و کتاب است و حضرت آدم اولوالعزم نیستند. 

در انجیل، به حضرت مسیح، واژه پارکلیت اطلاق شده است. ضمنا مسیح وعده داده که پارکلیت دیگری مثل خودم در زمان آینده خواهد آمد.

پارکلیت یا فارقلیط، دو صورت نوشتاری لاتینی معروف  دارد. اگر به صورت paraclytus نوشته شود بعمنای تسلی دهنده است و اگر بصورت periclotus نوشته شود بمعنای برگزیده و ستوده است(یعنی برابر با واژه *احمد* در زبان عربی).

یک محقق مسیحی تازه مسلمان شده بیان نموده است که فرقی ندارد کدام دو واژه بالا در انجیل اصلی باشد و نزاع در این زمینه بین کشیشان مسیحی و علمای اسلام نباید باشد (مسلمانان بگویند که مسیحیان تحریف کرده اند و بحای periclotus واژه paraclytus را استفاده کرده اند و مسیحیان هم بگویند که انجیل های قدیمی یافت شده پیش از اسلام هم واژه paraclytus را دارند.) چرا که در زبان سامی هر دو واژه گویش یکسان دارند و معنی و استفاده یکسانی هم دارند. 

بنابراین اگر همه این بحث ها را روی هم بگذاریم به این انتیجه می رسیم، که واژه پارکلیت یا فارقلیط (معرب آن) به معنای فردی پیامبر و مثل خود حضرت عیسی است.

حضرت عیسی انسانی است که با اذن و اجازه خداوند قادر بر انجام امور ویژه است. و در انجیل وعده به ظهور فردی دیگر همچون عیسی در صحرای فاران( یعنی مکه) داده شده است.

مذکور است که حضرت مهدی موعود، در مکه ظهور خواهد کرد و با حضرت عیسی خواهد بود.

----------------

پی نوشت: خداوند در زمان خلقت حضرت عیسی می فرماید که روح م را به سمت حضرت مریم فرستادم. و حین خلقت حضرت آدم(که ما از نسل حضرت آدم محسوب می شویم) آمده است که [قسمتی] از روح خودم را در او می دمم. (قرآن کریم). شاید همین عبارت تفاوت زیاد میان  آدم و عیسی مسیح را بیان کند.

پی نوشت دوم: اگر بخواهم مستقیم به سراغ بحث اخیر خودمان در پست قبلی بروم، حدس من این است که حضرت عیسی در باطن و جوهر بدنی متفاوت با طبع و جوهر انسان ها معمولی باید باشند. در پست های سابق بحث کردیم که همه ی انسان ها با وجود تفاوت در طبایع و امزجه، دارای جوهر یکسان سرد و خشک یا خاکین هستند.(طبع با جوهر فرق دارد) با اینحال نمی توان این را برای پیامبری مثل حضرت عیسی هم تطابق داد. و باید ادعا کرد که جوهر سرد و خشک تنها ندارند  (جوهر گرمی و جوهر تری هم در جسم ایشان به زعم من هست.)بلکه اصلا شاید اصطلاح جوهر هم مناسب وصف جسم ایشان نباشد.

 پی نوشت سوم: زمانی که حضرت مریم (پس از تولد عیسی) به شهر باز می گردد، عده ای با دیدن او بهمراه یک طفل اورا شماتت می کنند(توجه بفرمایید که راهبه های معابد هم در زمان های قدیم و هم در زمان حاضر، ازدواج نمی کردند و در نتیجه فرزند ندارند. حضرت مریم هم راهبه در معبد بود. ) که پدرت مرد بدی نبود و مادرت هم بدکاره نبود... در این حال بدون اینکه حضرت مریم جمله ای بر زبان بیاورد به طفل اشاره می کند.(یعنی اینکه از او بپرسید) آنها با تعجب می گویند که طفل خردسال قادر بر صحبت نیست!!!  حضرت عیسی در آنجا سخن می گوید و ...

پی نوشت چهارم: در بین همه جوامع، کسی هدایت را بر عهده می گیرد که توانایی بیشتر و علم و بینش بیشتر نسبت به بقیه افراد برای هدایت گروه دارد. این فرد معمولا سرشار از تجارب (دیگران و خود) است. با اینحال مدیر در ظاهر یک فرد معمولی مثل سایر اعضا باید باشد و البته هست.( همدرد با و دلسوز برای اعضاء گروه است و مشابه آنها هم هست).مدیر باید دارای زبدگی و نخبگی و برتری نسبت به دیگران باشد.

 حال در اینجا سوالات زیادی طرح می شود منجمله: آیا بشریت نیاز به کسی دارند که آنها را هدایت کند؟ آیا انسان ها نیاز به یک رئیس دارند؟ که هم انسان است و هم فراانسان؟ و این سوال که : چرا خداوند از همان ابتدا همه را فراانسان خلق نکرده است؟ (که مثل عیسی مسیح دارای توانایب خاص باشند)

جواب:

 جامعه نیاز به بیشتر از یک مدیر ندارد. اگر همه بخواهند سرگروه و مدیر باشند، سنگ روی سنگ بند نمی شود. 

 احتمالا ویژگی های خاص موجود در  انسانی که فراانسان هم هست، تنها برای مدیریت انسان ها و جواب به سوال انسان ها در مسیر به سوی سرمرزهای عجائب عالم و خوشبختی محض! است. چراکه آن فراانسان، خود از آنجا می آید. آن فراانسان شاید حکم مدیر جامعه انسانی را دارد و با توجه به توانایی های آگاهی و علمی و بینشی ذاتی که دارد می تواند هماهنگی دستگاه ها را برای رسیدن به سرمنزل پیروزی های بشری بهتر تنظیم کند.

یعنی اینکه آنها به قصد حکومت و فرمانروایی مستبدانه و خودخواهانه بر انسان ها نمی آیند. بلکه چراغی برای انسانها در دست دارند تا جواب سوالات بی پاسخ آنها را تحویل آنها دهند.

 

فیه شفاء للناس !...