یه تقدیر و تشکر

یه تقدیر و تشکر از دکتر روازاده باید بکنم و بدهکارم به ایشان، که اگر سخنرانی ها و صحبت های ایشان نبود من هیچگاه به تحقیق و پژوهش حول غذاهای ارگانیک، دمنوش ها و طب ایرانی نمی پرداختم. واقعا خدا را شکر می کنم که ایشان ما را دعوت کردند به تحقیق این چنینی. با همین تحقیق ها بود که خیلی چیزهای عجیبی پیدا کردم. خیلی از رفتار ها را حاصل تغذیه کشف کردم. مثل افسردگی ها یا سیاه شدن پوست صورت و زیر چشم. خیلی بدبینی ها. خیلی از نزاع ها. خیلی از شکست های افراد در زندگی. اینکه یک جوان به سیگار رو بیاورد اگر با گیاه زعفران آشنا بود، برای فراموش کردن غم ها و ناراحتی ها به این طلای سرخ رنگ رو می آورد نه چیزی که عامل تپش قلب است. یعنی تنباکو. (طبق تحقیقات). اگر جوانان می دانستند عامل اصلی فهم درس آجیل(خصوصا گردو) است نه خلاصه نویسی یا رفتن به کلاس مشاوره فلان مدرس یا رفتن به کلاس تقویتی ، خیلی از پول های خود را پس انداز می کرد و به بهترین دانشگاه های ایران برای ادامه تحصیل می رفت و زندگی خوبی می داشت.  اگر جوانمی دانست که معنای حقیقی تلقین، این است که بگویی می توانم با وسیله. نه اینکه می توانم بی وسیله. آنگاه واقعا می رفت به دنبال وسیله ای که او را به مقصد برساند. آن وسیله طبی است که من کشف کردم. بعضی از مطالب کتب گذشته حواس پرت کن هستند و تاثیری ندارند. درست و غلط در کتب گذشته به طور مشهود قاطی شده است. طب اسلامی ایرانی گوهری است که فعلا مقدار کمی از آن از زیر خاک بیرون آروده شده و مقدار خیلی بزرگتر آن ، خیلی خیلی بزرگتر هنوز نامعلوم است و باید بروند دنبالش تا پیدا شود.

من تشکر می کنم. این دکتر روازاده بود که مرا به دنیای اسرارآمیز طب سنتی راهنمایی کرد. ایشان نقش جرقه و کلید روشن شدن ماشین را داشتند. البته گرچه من خودم انتقاداتی از بعضی مطالب دکتر روازده دارم. بعضا به اندازه کوه ها ار مطالب ایشان. اما برآیندش را که حساب می کنم ایشان برای اولین بار آمد خیلی از شکست های فرد در زندگی را به تغذیه مربوط کرد و موفقیت های زیادی را به تغذیه مربوط کرد. تا حدود زیادی این مطلب درست است.

بنده گیاهان را آزمودم. تقریبا تمام گیاهان مطرح و موجود در عطاری هارا. دنبال موثر ها بودم به تاثیر خود گیاه نه تاثیر تلقین فرد.

فیه شفاء للناس !...