قرآن اللیل یا قیام اللیل؟

در روایات فراوان داریم که خواص خواندن نماز شب بسیار زیاد است. منجمله افزایش ثروت، دور شدن بلا، آسان شدن زندگی  دنیا، مقامات بهشتی لا یتصور، خوب شدن بیماری ها، زیاد شدن رزق، رفع حاجت، آسان شدن راه رشد و تقرب الی الله و غیره.  هرچه و هرچه بیشتر می خوانیم راغب تر و پرشوق تر برای به جا آوردن ۱۱ رکعت نماز شب که شامل ۴تا دورکعتی مثل صبح، ۱ دورکعتی به نام شفع (شفع یعنی زوج) و یک نماز یک رکعتی به نام وتر(وتر یعنی فرد) است می شویم. تمامی آرزوها و خواست های شما در دنیا چنانچه برای خود داشته باشید با نماز شب برآورده می شود. و شاید چیزی بهتر از وقت سحر نباشد که روایت است از معصومین که تنها راه منتهی به خدا از دل شب و میان شب که یعنی سحر باشد می گذرد.

خوب حالا برم سر بحث بعدی. می خواهم سوره مزمل را بازش کنم. به قول جراحا بیاید بشکافیم ببینیم چه خبره! 

من همیشه اصل تفکر و اندیشه ام بر این بود که همین بیداری سحر خودش فایده دارد. اما الان می گویم بیداری سحر فایده ندارد. مثل کسی که بگوید ریختن بنزین در ماشین ما را به مقصد فلان کوه که می خواهیم برویم می رساند. اما بدون روشن کردن و پیش راندن ماشین که سرجایمان ایستاده ایم. پس این بنزین فقط نیست که انسان را به حرکت و حرکت وا می دارد. بلکه علاوه بر بیداری شب باید قرآن خواند. عجایب و خواص آن را برای مومنین هم ذکر می کنم. پس فعلا قرآن اللیل را داشته باشید. 

قیام اللیل یک مقدمه است. به ثمر و سرانجام نمی رسد مگر با وصل شدن به رتل القرآن ترتیلا. آنگاه است که اگر شما مریض و بیماری داشته باشید به نور قرآن بیماری اش فروکش کرده و شفا می یابد. اگر تاجر بوده به مناطق مختلیف می روید و به دنبال فضل خداوند(فضل یعنی ثروت. همون پول. در آیه دیگر قرآن از فضل بعنوان ثروت و سرمایه استفاده شده) هستید ثروت انبوه را بدست می آورید. و اخرون یقاتلون فی سبیل الله. و کسانی که در راه خدا مبارزه می کنند. مبارزه نظامی و استراتژیکی. همه اینها با قرآن اللیل عجب پیش می رود. طبق سوره مزمل. 

اگر یک مطلب را رک به شما بگویند. برای بار اول. مثلا می گویند اگر بروی دم دکان مشهدی فیروز، امروز بمناسب عید ۱۰۰ تومن عیدی مثلا میده. شما هم نوجوان تا حالا چنین چیزی ندیدی که یک فرد بخاطر قلان عید ۱۰۰ تومن بده. اما چون طرفی که به شما میگوید آدم حسابی است قبول می کنید. و برنامه می چینید. دوباره در طول همان روز همان آدم می آید می گوید: آیا رفتی؟ مشتی ۱۰۰ تومن به هر بچه میده. برای باز سوم که بگوید دیگر اطمینان از اینکه این وجود دارد به یقین می رسد.

در سوره مزمل، خودتان بخوانید،  نه اشاره ای به نماز شب شده. نه اشاره ای به قیام اللیل شده. بلکه با زیرکی فرموده نصف شب را بیدار باش. یا اگه دوس داشتی کمتر از نصف شب. یا اگه باز دوس داشتی بیشتر از نصف شب. یعنی می خواهد اشاره کند حد اعتدال برای تو پیامبر که پیشوا و راس حکومت اسلامی هستی این است. بیداری نصف شب. اما در ادامه که بحث سر مومنین است می فرماید خداوند بخشید که اگر مومنین ثلث شب یا کمتر یا نصفش یا ثلث بیدار بشوند. اما برای پیامبر همان آیه اولی یعنی نیمه شب حد اعتدال برای تو است. تو که فرمانده هستی.  سوره مزمل را خودتان به متن عربی بخوانید و ترجمه را نخوانید که چیزی دستگیرتون نمیشه. خودتون وقتی عربیش رو می خونید چیزهای دیگری می فهمید که گهگاه در ترجمه نتوانسته آن مفهوم ظریف گنجانده شود. تدبر در قرآن توسط متن عربی است نه فارسی نه فرانسه یا چینی یا پرتغالی. سوره مزمل را بخوانید اگر جایی به خطا رفته ام بفرمایید که اصلا این چنین نیست.

پس ترتیب اهمیت این است: طبق قرآن:

قرآن اللیل.

خواستم مثل ترتیب زیر بنویسم:

صلاه اللیل

قیام اللیل

قرآن اللیل.

اما از سوره مزمل و کل قرآن چیزی به نام صلاه اللیل و نماز شب یا بیداری سحر صرف در نمی آید. سحری خیزی بله. موثر است. اما کدام سحرخیزی؟ سحری که منجر به قرآن شود. آن سحر است که قرآن برش تاکید داره. البته قرآن روزنامه ای نه. در آیات دیگر هست که باید در سحر خدا را بزرگ بشماری و کارهایت را به او بعنوان بهترین وکیل بسپاری. این با خواندن روزنامه ای قرآن مستحصل نمی شود. بلکه با خواندن مدبرانه است. 

نماز شب فقط از آنجایی از قرآن در می آید که خداوند خطاب به پیامبر می فرماید ما بر تو نافله میان شب یعنی همان نماز شب را واجب گردانیدیم. اینجا معلوم می شود  که نماز شب مال فرمانده هاست. مال امرا و ردیف اولی ها است. اما مال عموم مردم نیست. عموم مردم فقط قرآن اللیل را استفاده می کنند و بهره می برند. 

که در آخرین آیه سوره مزمل به خواص ماوراءالطبیعه و شگفت انگیز این کار هم اشاره شده. علم ان سیکون منکم مرضی و اخرون یضربون فی الارض یبتغون من فضل الله و اخرون یقاتلون فی سبیل الله فاقرئو ما تیسر منه.

مجادله بفرمایید.

موفق باشید.

نکته: بنظر من خواص خواندن قرآن در لیل ارجح است بر صلاه فی اللیل. خوب شاید هم هردو به جا آوردنش مهم باشد. باز باید مطالعه بیشتر کرد و بحث فراوان با اهل حوزه اسلامی.